Kartzela(n) idaztenemakume presoak, espetxeko izkribuak eta agentzia.Kasu baten azterketa

  1. María Ruiz Torrado
Liburua:
II. Ikergazte nazioarteko ikerketa euskaraz: Kongresuko artikulu-bilduma.
  1. Iñaki Alegria (ed. lit.)
  2. Ainhoa Latatu (ed. lit.)
  3. Miren Josu Omaetxebarria (ed. lit.)
  4. Patxi Salaberri (ed. lit.)

Argitaletxea: Udako Euskal Unibertsitatea, UEU = Universidad Vasca de Verano

ISBN: 978-84-8438-627-8

Argitalpen urtea: 2017

Bolumenaren izenburua: Giza Zientziak eta Zuzenbidea

Liburukia: 3

Alea: 3

Orrialdeak: 33-41

Biltzarra: Ikergazte. Nazioarteko Ikerketa Euskaraz (2. 2017. Iruñea)

Mota: Biltzar ekarpena

DOI: 10.26876/IKERGAZTE.II.02.04 DIALNET GOOGLE SCHOLAR lock_openSarbide irekia editor

Laburpena

Emakume presoentzat espetxea instituzio sexista, androzentrikoa eta diskriminatzailea da, generodesberdinkeriak eta genero-erlazio desorekatuak (bir)sortzen dituenez gero. Alabaina, kartzelaratutako emakumeek itxialdiak eta askatasun-gabetzeak eragindako zailtasunei eta mugei –nola edo hala– aurre egiteko praktikak gauzatzen dituzte. Artikulu honetan, zehazki, idazketa aztertzen da espetxearekiko erresistentzia-jardunbide moduan. Horretarako, oinarri hartzen da Kartzela genero-erakunde bezala: genero-bereizkeriak, erresistentzia-praktikak eta agentzia Euskal Herrian espetxeratutako emakumeen artean doktore-tesia, eta, bereziki, preso baten kasua, Simone izena eman zaiona.

Datuen iturria: Dialnet