Los enterramientos en cista en el Pirineo occidentalarquitectura, cronología, ritual y caracterización de los inhumados en la Sierra de Aralar (Gipuzkoa)
- José Antonio Mujika Alustiza
- José Miguel Edeso Fito
- Ane Lopetegi-Galarraga
- Erik Arevalo-Muñoz
- Daniel Ruiz-Gonzalez
- Miriam Baeta
- Carolina Núñez
- Leire Palencia-Madrid
- Idoia Goikoetxea-Zabaleta
- Monica Ruíz-Alonso
- Sebastián Pérez-Díaz
- Lartaun Perez-Lopez
- Teresa Fernández-Crespo
- Marian M. de Pancorbo
ISSN: 0214-7971
Argitalpen urtea: 2018
Zenbakia: 36
Orrialdeak: 57-73
Mota: Artikulua
Beste argitalpen batzuk: Kobie. Paleoantropología
Laburpena
Mendebaldeko Piriniotan zisten edo harkutxen fenomenoa ez da ondo ezagutzen. Aztertuko ditugun zistak (Ondarre eta Arraztarangaña –Aralar–) ganbera txiki bat kontserbatzen zuten eta azken honek baita tumulutxo bat ere. Erradiokarbono datazioek Aitzin Brontze Aroan kokatzen dute euren eraikitze data. Hauek, ustez, gizabanako entzutetsuak ehorzteko bururatukoak dira, baina Kristoren aurretiko (BC) II milurtekoan zehar, data kalibratuetan, aldi bateko berrerabilerak egiaztatzen dira. Gizabanakoen kopurua 4 edo 5etakoa da, hurrenez hurren, helduak eta haurrak barne. Harkutxa bakoitzeko bi gizabanakoen DNAren azterketa mitokondrialak erakutsi du amaren aldetik ez dagoela ahaidetasunik. Ostilamendua txiroa da, eta batez ere lurrontzi zatiek osatzen dute eta Ondarren punttuz apaindutako hezurrezko ustezko zintzilikario batek.