EKI hezkuntza proiektu berritzailea eta bere ikasgaikako inplementazioari buruzko azterketa

  1. Andrea Goñi
  2. Jon Altuna
Revista:
Tantak: Euskal Herriko Unibertsitateko hezkuntza aldizkaria

ISSN: 0214-9753

Año de publicación: 2019

Volumen: 31

Número: 1

Páginas: 27-51

Tipo: Artículo

DOI: 10.1387/TANTAK.20128 DIALNET GOOGLE SCHOLAR lock_openAcceso abierto editor

Otras publicaciones en: Tantak: Euskal Herriko Unibertsitateko hezkuntza aldizkaria

Resumen

Hezkuntza etengabeko berrikuntzan bere funts eta forma birdefinitzen joan da, metodo, teoria eta proiektu berrien bitartez. Egungo gizartearen eskaerari erantzun emanez, EKI proiektu berritzailea konpetentzietan oinarritutako ebaluaziora eta formatu digitalera hurbiltzen da. Artikulu honetarako buruturiko ikerketa lanak ikasgaika EKI proiektuaren metodologiaren inplementazioa eta asebetetze maila ezagutzea du helburu. Horretarako, ikastola bateko Bigarren Hezkuntzako 4. mailako 108 ikaslek eta mintegi ezberdinetako 3 irakaslek hartu zuten parte. Lagina honen ezaugarri bereizgarria Bigarren Hezkuntza osoa EKI proiektuan murgilduta eman dutela da. Ikasleriak Likert motatako galdeketa erantzun zuen eta irakasleriak eztabaida talde batean hartu zuen parte, datu kuantitatiboak eta kualitatiboak bilduz, hurrenez hurren. Maiztasun eta bariantza (ANOVA) analisiak egin ziren emaitzek ezberdintasun estatistikoak esanguratsuak azaleratuz, ikasgai ezberdinen ezarpenean eta EKIk bere proiektuan funtsezkoak hartzen dituen helburuen lorpenean.

Referencias bibliográficas

  • Altuna, J. (2010). Integración de internet en la didáctica de la asignatura Conocimiento del medio» en el tercer ciclo de primaria (Doctoral dissertation, Universidad del País Vasco-Euskal Herriko Unibertsitatea) Euskal Herriko Unibertsitatearen Argitalpen Zerbitzua, Donostia.
  • Amezua, N. (2014). Evaluación de la adquisición de competencias mediante el proyecto EKI en 2.º de la ESO para la materia de ciencias de la naturaleza. Euskar Herriko Unibertsitatea (UPV-EHU).
  • Bujan, K. (2001). Kasu azterketa metodoaren izaera: kasu azterketa diseinua EHUko hainbat tesi lanetan. Revista de psicodidáctica, 11-12, 133-142.
  • Cepeda J. M. (2004). Metodología de la enseñanza basada en competencias. Revista Iberoamericana de Educación, 35(1), 1-10
  • Coll, C. (2007). Las competencias en la educación escolar; algo más que una moda y mucho menos que un remedio. Aula de innovación educativa, 161, 34-39.
  • Dendaluze, I. (2008). Metodologías de la investigación en Ciencias Sociales: diez palabras clave. En F. Etxeberria, L. Sarasola, J. F. Lukas, J. Etxeberria eta A. Martxueta, (Coords.), Convivencia, equidad, calidad (211-253). San Sebastián: Erein.
  • Esteve, J. M. (2003). La tercera revolución educativa. La educación en la sociedad del conocimiento. Barcelona: Paidós Ibérica
  • Fernández Enguita, M. (2001). Educar en tiempos inciertos. Madrid: Ediciones Morata.
  • Gil, P. (2013). Hezkuntzaren psikologia: teoria eta praktika. Euskara eta eleaniztasuneko errektoreordetzaren sare argitalpena. Donostia: Euskal Herriko Unibertsitatearen Argitalpen Zerbitzua.
  • Gereka, J., Odriozola, O., Arregi, A. eta Vera, P. (2017). Eki proiektutik eki digitalera: ikaskuntza esperientzia berritzailea. En I. Maiz, U. Garay, C. Castaño (Eds.), Nuevas tecnologías y tendencias en la Educación / Teknologia berriak eta Hezkuntza joerak. (433-456). Bilbao: Universidad del País Vasco / Euskal Herriko Unibertsitatea, Argitalpen Zerbitzua
  • Gimeno Sacristán, J. G. (2008). Educar por competencias, ¿qué hay de nuevo?. Madrid: Ediciones Morata.
  • Ikaselkar (2014). EKI Proiektua. Donostia: Elkar Argitaletxea. Honako webgune honetatik berreskuratua: http://www.ikaselkar.eus/wp-content/themes/ikaselkarchild/eki_proiektua/pdf/eki-proiektua.pdf.
  • Juaristi, P. (2003). Gizarte ikerketarako teknikak. Teoria eta adibideak. Donostia: Euskal Herriko Unibertsitatearen Argitalpen Zerbitzua.
  • Lizarralde, J. (2016). EKI proiektuko Euskararen lekukoak unitatea: testu-generoetan oinarritutako didaktika?. Euskar Herriko Unibertsitatea, Hizkuntzalaritza eta Euskal Ikasketak Saila (UPV-EHU).
  • Llorens, F. (2013). En pos de la educación activa. Madrid: Cátedra UNESCO de Gestión y Política Universitaria y Universidad Politécnica de Madrid.
  • Mergel, B. (1998). Diseño instruccional y teoría del aprendizaje. Honako webgune honetatik berreskuratua: https://etad.usask.ca/802papers/mergel/espanol.pdf
  • Norman, G. R., eta Streiner, D. L. (1996). Biostatistics: the bare essentials. Madrid: Mosby Doyma Libros.
  • Santana, M.S. (2007). Enseñanza y Aprendizaje. La enseñanza de las matemáticas y las Ntic. Una estrategia de formación permanente. (32-172). Tarragona: Universitat Rovira i Virgili.
  • Stake, R. E. (1998). Investigación con estudio de casos. Madrid: Ediciones Morata.
  • Siemens, G. (2004). Conectivismo: una teoría de aprendizaje para la era digital. Honako webgune honetatik berreskuratua: www.diegoleal.org/docs/2007/Siemens(2004)-Conectivismo.doc
  • Yin, R.K. (2003). Case study Research. Design and Methods. (3.ª edición). Londres: SGAE publications.
  • Zabala, J. (2015). Ikasleari komunikatzeko behar dituen tresnak ematea dagokigu. Arlo ezberdinetatik, gainera. BAT Soziolinguistika Aldizkaria 96(3), 129-138.
Fuente de los datos: Dialnet